Gisteren een hele fijne wandeling gemaakt door Utrecht.
Soms begint iets groots op twee plekken tegelijk. Voor mij was dat in de zomer van 2003: hoog in de bergen van Bhutan én in de Utrechtse binnenstad, waar ik begon bij Stichting Oikos aan de Mariaplaats.
Bhutan leerde me wat aandacht, stilte en betekenis kunnen zijn als je geluk niet in geld meet. Utrecht gaf me de ruimte om daar iets mee te doen. Met uitzicht op de Dom, wandelend over het Neude en de grachten, begon een reis die nog steeds voortduurt.
In 2004 startte ik aan het ROC met de opleiding Kunst, Cultuur & Media. Via die opleiding volgde ik ook Bandcoaching, in samenwerking met docenten van de HKU. Eén van hen was Arrien Molema, gitarist van Room Eleven. Hij leerde me luisteren, echt luisteren, naar mensen en hun verhaal.
Bijna tien jaar lang fietste ik werkend door Utrecht. Wat eerst als magie voelt, wordt op den duur vanzelfsprekend. Maar de stad laat je nooit los. Ik kom er nog graag, voor mijn ouders, mijn zus en alles wat er ooit begon.
En als ik er ben, stap ik meestal even binnen bij Tim. Mijn zwager startte in 2017 zijn eigen boekenzaak: de Utrechtse Boekenbar. Een vaste plek geworden voor iedereen die van boeken houdt.
Terug naar Utrecht? Misschien ooit. Voor nu woon en werk ik op een plek die veel te fijn is om te verlaten. De herinneringen neem ik gewoon mee.
